ไม้หัวซีน 2 วันที่ 10 และ ไม้หัวมาเยี่ยม

7:33am ‘สวัสดีแต่เช้านะครับเล็ก ดีใจจังที่เราแวะมาเจอพี่ นึกว่าจะสนุกกับโลกใหม่จนลืมพี่ไปเสียแล้ว’ ผมกล่าวสวัสดีน้องชายเล็ก หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาพักใหญ่ เพราะเค้าไปอาศัยอยู่ที่คอนโดต้นไม้ใหญ่ยักษ์เสียแล้ว

‘สวัสดีครับพี่ทอง เช้านี้ เลยไม่ได้เห็นผู้คนเดินขวักไขว่เลยครับ เพราะว่าเป็นอาทิตย์ พี่ทองสบายดีนะครับ พอดีเล็กเห็นว่าช่วงนี้พี่ทองกำลังกลับมาย้อนทำซีน เพื่อเล่าเรื่องราวของพวกเรา จะไม่ให้กลับมาเยี่ยมได้ยังไงครับ’ ชายเล็กตอบผมกลับ พลางลุกขึ้นยืนจากที่นั่งในร้านกาแฟปากามาร่า ที่ซึ่งผมจะมักมาสิงสถิตแบบชั่วครู่ในระหว่างวัน ในเวลาที่ต้องการสมาธิเป็นพิเศษจากห้องนอนของผม (ซึ่งที่นี่ก็มีเพลงเปิดเสียงดังพอควร แต่ผมก็พยายามจะต้งสมาธิให้ได้ ไม่ให้น้องหญิงเล็กผิดหวังครับ)

‘เมื่อคืนก็ดีใจกอดกันไปยกใหญ่เลย ตอนที่เราเคาะกระจกระเบียง พี่ตกใจมากตอนแรก นึกว่าผีน้อยที่ไหน เพิ่งดู Care Bear กับหลานๆตอนผีเสียด้วย’ ผมบอกชายเล็ก เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ตอนที่ผมกำลังนั่งเล่นโปเกม่อนอย่างสนุกสนาน จนเกือบทำงานอะไรไปหมดสิ้น ‘ไม่ได้หรอกครับ พอทราบข่าวจากพี่ผีเสื้อกลางคืนว่าพี่ทองกำลังเริ่มโปรเจคใหม่ ที่มันเริ่มหมักดองเยอะแล้ว เค้าเลยมาเตือนพวกเราให้กลับมาหาพี่ทองบ้างครับ มิน่าล่ะ พวกผมกับพี่งอทไม่เห็นข่าวคราวทางไอจีเลยว่าพี่ทองจะไปออกงานแฟร์ที่ไหนอีก ที่แท้ พยายามซุ่มหลบทำซีนอยู่นี่เอง’ ชายเล็กบอกผม พร้อมกับเริ่มจับเริ่มคลำร่างกายผม (เค้าชอบนวดให้ผมเสมอเลยครับ ตั้งแต่สมัยที่ยังอยู่คอนโดด้วยกันแล้ว แถมติ๊บไม่ได้ด้วยนะ ติ๊บแล้วโกรธเลยครับ)

‘แหม่ ยังแอบมีสายลับสัตว์น้อยอยู่ทั่วไปเหมือนเคยเลยนะ ทำเอาพี่ร้องไห้ฟรีเลยมั้ยเนี่ย ตอนทีจัดงานเลี้ยงใหญ่ ส่งพวกเราแล้วก็สิ่งมีชีวิตอื่นๆ เข้าสู่คอนโดต้นไม้ใหญ่ยักษ์เนี่ย ว่าแต่ไม้หัวอื่นๆแล้วก็พี่งอทสบายดีมั้ย?’ ผมถามชายเล็ก ‘มากๆเลยครับ ตอนนี้พี่งอทกลับมายุ่งอีกแล้วล่ะครับ หลังจากที่เอาเรื่องราวของพวกเราไปสร้างอนิเมชั่น จนมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์เยอะเลย ไม่น่าเชื่อว่า INFP อย่างพี่เค้า จะสามารถทำงานร่วมกับใครได้ แต่ผมก็ภูมิใจมากๆเลยล่ะ’ ชายเล็กบอก แล้วเค้าก็ทำท่าแปลกๆ เอานิ้วดุนพื้นด้านล่างตัว ที่กำลังนั่งชัดสมาธิอยู่ พร้อมยกตัวขึ้นสูง

‘เอ๋ ท่าไหมเหรอเนี่ย’ ผมถามน้องชาย ‘ใช่แล้วครับ การนวดแบบราชสำนักยังไงล่ะครับ เอาๆ พี่ทองพิมพ์งานได้แล้วครับ ไหนๆ ผมจะไม่ให้น้อยหน้า พี่ๆไม้หัว พวกเราจะมาช่วยกันดันพี่ทองให้งานซีนออกมาสำเร็จให้ได้ แล้วถึงจะกลับไปคอนโดต้นไม้ใหญ่ยักษ์ครับ การผจญภัยทางนั้นรอได้ พี่ทองสำคัญกว่า เขียนเลยครับ ว่าเมื่อวาน ทำซีนไปถึงไหน’ ชายเล็กเริ่มตัวสั่น ผมไม่อยากทักว่า น้องไม่ต้องเล่นท่ายากขนาดนั้นก็ได้ แต่ขืนปรามเค้า เค้าได้น้อยใจแน่ๆ น้องคนนี้ เวลาทำอะไรให้ใครแล้ว เค้าจริงจังสุดๆไปเลยล่ะ

‘แหม่ เรื่องนนั้น ได้เลย ก็เมื่อวาน จริงๆควรจะต้องเสร็จ pass สองในการคลีนคำเพื่อดูเนื้อหา ของซีนบล็อกคอมิค แต่ไม่ไหวอ่ะ เหนื่อย มีงานครอบครัวเกือบทั้งวัน พี่เลยทำไปได้ตอนเดียว ตอนที่ 7 เล่าเรื่องราวตอนที่พี่กำลังได้เรียนรู้เกี่ยวกับ คอมิคส์ สมัยแรกๆ ที่หญิงเล็กอ่านหนังสือ Understanding Comics ไปด้วยตอนนั้น แล้วก็…. อ้อ ใช่ ที่เป็นไฮไลต์เลย ก็คงที่เรานั่งอ่าน (ก่อนจะนอนอ่าน) มูมินกันไงชายเล็ก’

ชายเล็กเงียบไม่สนใจผมแล้ว แล้วก็เริ่มกดไปที่บริเวณน่องของผม มันก็เจ็บนะครับ แต่ก็ฟินมากๆเลยล่ะ

‘อ่าเค งั้นพี่คงต้องพูด คิดคนเดียวต่อสินะ ก็ เห็นชายเล็กทำท่าทางคิดถึงชั้นหนังสือพี่ซะขนาดนั้น เราเลยมาเริ่มโปรเจคขนานอีกโปรเจคกับการอ่านกับไม้หัว ใช่ป่ะล่ะ จริงๆเรื่องนี้เป็นเรื่องโปรดพี่ชายกลางเลยเนอะ แต่ว่า เราก็อ่านกันได้สนุกอยู่ ชายเล็กบอกว่าชอบตัว แฮตตี้แฟตเทนเนอร์มาก เพราะว่ามันตลกดีใช่มั้ยล่ะ พี่เหรอ ชอบอะไรที่อ่านเมื่อคืนเหรอ ก็อาจจะเป็นภาพประกอบของตูเวล่ะมั้ง การใช้สีขาวกับดำตัดกันแล้วก็การลงสีของเค้า คือหลายๆภาพ ไม่ได้วาดรายละเอียดเยอะมากมายเลยนะ แต่ว่า มันดูสมจริง ทำให้เรารู้สึกเชื่อ ส่วนหนึ่งของเรื่องราว (และในหัวเราก็จะปะติดปะต่อเรื่องราวอื่นๆต่อเนื่องไปได้ ซึ่งพี่ว่ามันเจ๋งมากเลยล่ะ) อ้อ ใช่ เหมือนเป็นตอนที่ มูมินกับสนิฟ นั่งแพเรือไปเจอกับสนัฟกิน หนุ่มพเนจร ที่พี่อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเอง (เพียงแต่พี่เล่นฮาโมนิก้าไม่เป็นนี่สิ) เอาว่า อย่างนึงที่สำคัญกว่าเรื่องราวที่ได้อ่าน คงเป็นเรื่องเบื้องหลังที่พี่ชอบเอาตัวเองไปเปรียบว่าอยากทำไม้หัวให้ได้อย่างมูมินบ้างล่ะ โปเกม่อนบ้างล่ะ มันคือฝันใหญ่ที่เราต้องระวังให้ดี ไม่งั้นมันจะกินเราเองจนไม่อยากทำอะไร คือฝันใหญ่ได้ แต่ก็ต้องรู้ว่าจริงๆ เราแต่ละคน มีเรื่องราว ความต้องการ บริบท ไม่เหมือนกันเลย เราไม่จำเป็นต้องเหมือนใครทั้งสิ้น แต่เราดึงสิ่งที่เราชอบจากงานคนอื่นมาเป็นแรงบันดาลใจให้งานเราได้ ถ้า ถ้า ถ้า ด้วยนะ มันทำให้เรามีความสุขแล้วก็สนุกอยู่ คือแรงบันดาลใจ บางทีถ้ามากไป มันก็เหนื่อยเหมือนกัน…​อ้าว!'

ผมก้มลงไปมองที่ขาตัวเอง หันซ้ายหันขวา ชายเล็กไม่อยู่เสียแล้ว ออใช่ครับ เราตกลงกันไว้ ว่าเพื่อเป็นการกระตุ้นให้ผมทำงานเสร็จ ไม้หัวจะแวะมาหาผมได้ก็แค่เพียงสิบนาทีเท่านั้น TT แงงงงงง ผมก็คงต้องรอต่อไปว่าคืนนี้จะมีน้องคนไหนมาอยู่เป็นเพื่อนผมอ่านหนังสืออีกบ้าง งั้นขอตัวก่อนนะครับ

7:52am