Maihua Zine #2 Day #6 วันนี้มาแต่เช้าและเก็บแรงบันดาลใจในขวดโหลก่อน

8:29am วันนี้มาแต่เช้า เพราะออกมาตรวจเลือดวัดไขมันครับ ตอนแรกแต่เช้าก็แบบว่าฟุ้งมาก อยากทำโปรเจคล้านแปด คงเพราะเมื่อวานดูซีรีส์ที่เล่าเรื่องได้สนุกอย่าง Last of Us ซีซั่นสองจบไป แล้วก็ช่วงนี้กำลังอินโปเกม่อนด้วย เลยเริ่มกลับไปหยิบมูมินมาอ่านอีก ไอด้อลของผมเลยล่ะ ตูเว ยานซอน ศิลปินและนักเขียน ผมก็คงอยากจะเป็นอะไรประมาณๆเธอเนี่ยแหล่ะ (แต่ผมชอบภาษาญี่ปุ่นด้วย ชอบร้องเพลงด้วย ชอบอนิเมชั่นด้วยนะ)

เอาว่า ก็ยังมีสติไม่ลืมว่าสิ่งสำคัญสุดมีได้เพียงสามคือ ZJS คืออะไรบ้างนั้น ขออนุญาตไม่บอก เพื่อความน่าค้นหาครับ

แล้วก็เอาว่า เลยรีบเปิดงานซีนไม้หัวชิ้นที่สองมาทำต่อให้จบ จะได้เล่าต่อสมใจเสียที (การทำซีนก็เป็นการเล่าไง เพียงแต่เล่าผ่านบันทึกและเรื่องแต่งจากในอดีตมาร้อยเรียงเรียบเรียงตอนนี้) ส่วนงานแต่งอื่นๆ ถ้ามันมีแรงบันดาลใจก็ต้องโน้ตเก็บไว้ข้างๆก่อนครับ ก็เลยวางเลย์เอาต์ต่อไปละอีกตอน ตอนที่ 4 ครับ

พร้อมกับใจที่บ่นว่า คาเฟ่เค้าน่าจะมีเคาน์เตอร์ให้ยืนนะ กินอิ่มแล้วมันอึดอัดอ่ะ (ถ้าเป็นคาเฟ่คริสมาสตร์ 365 วันของชาวไม้ห้วละก็ ต้องมีแน่ๆเชียวล่ะ)

อยากกลับไปรวมงานเขียน งานวาด งานสเก็ตช์ต่อ แล้วกับไม้หัวอาไคฟ์ด้วยน่ะ แงๆๆๆๆๆๆ อ่าเคไปก่อนครับไว้แวะมาใหม่

ป.ล. อีกที การรวมเล่มงานผมเป็นซีนนี่แหล่ะ คือการทำไม้หัวอาไคฟ์ไปในตัว คือรวบรวม เรื่อง โลก ตัวละคร ที่ตัวเอง สร้างสรรค์ไว้รูปแบบต่างๆตามที่โน่นที่นี่ครับ พอมัดรวมด้วยกันแล้วน่าจะเข้าใจภาพรวมดีขึ้นเยอะ เคบาย

10:39pm เอาล่ะครับ ขอมาปิดวัน หลังจาก ตื่นเต้นระลอกสุดท้ายของวัน หลังจากหยิบจับนิตนสารอินดี้ญี่ปุ่น Spectator จนทำให้ตัวเองระลึกได้อีกรอบว่า ภาษาญี่ปุ่นเนี่ยแหล่ะ อีกกุญแจสำคัญที่ผมจะขาดไม่ได้ในงานสร้างสรรค์ของผม นอกจากจะเป็นความสนุกในการเรียนภาษา หรือ คัลเจอร์ของเค้าที่ผมรักมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็คือ ตัวอย่างงาน หนังสือ ในภาษาญี่ปุ่น ที่ผมอยากจะมุ่งไป ทั้งความลึกในเนื้อหา และหน้าตาที่ดูน่าดึงดูดเสียเหลือเกินครับ อย่างนึงที่ตกตะกอนได้อีกรอบคือ การที่ผมมองตัวเองเป็นเหมือนนิตยสาร ที่ขับเคลื่อนด้วย ตีม หรือ เมสเสจบางอย่าง แต่ภายใต้การใช้งานสื่อที่ไม่ได้จำกัดรูปแบบ บางทีเขียนเรียงความ บางทีแต่งเรื่อง บางทีเขียนการ์ตูน บางทีสเก็ตช์ภาพ จนล่าสุด (แวะไปเปิดไอจีได้ยังไงจำไม่ได้เหมือนกันแฮะ) คิดกระทั่งว่า หยิบรูปภาพที่มี มาเขียนบันทึกการเดินทางเป็นซีนอีกเล่มเสียเลยจะทำไม!!! ในเมื่อเราชอบที่จะเล่าอยู่แล้วจริงไหมครับ ใช่ๆๆๆ

เอาว่า ตื่นตัวตื่นเต้นได้ แต่งานก็ต้องจบนะเฟร่ย เลยเอางานมาอวด ว่าวางเลย์เอาต์คร่าวๆแล้ว สรุป Blog Comic ที่อยากทำซีน ก็คงต้องหั่นเป็นสองชุดครับ อันนี้ชุดแรกก่อน ช่วงแรก ประมาณ 9 วันที่เขียนบล็อก ซึ่งยังไม่ได้ใส่บับเบิ้ลในงาน เป็นคอมิคแบบไม่มีคำพูด แต่มีงานเขียน บันทึกประกอบไปด้วยครับ ลองวางหน้าแบบ เต็มที่ตอนนี้ได้ประมาณเกือบ 60 หน้าครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวจะ

• เริ่มจากการคลีนคำก่อน ต่อด้วย

• การคลีนภาพ ก็เป็นอันจบง่ายๆ

• จากนั้น ค่อยส่งให้โรงพิมพ์ลองเสนอวิธีการพิมพ์แล้วก็ตีราคาครับ ซึ่งๆๆๆ ผมคงเน้นแบบราคาย่อมเยาว์นะ ไม่ได้เน้นฟอร์มอะไรฉูดฉาดอ่ะ อย่างเทคนิกริโซ่อะไรแบบนี้ ผมว่า คงไม่อ่ะ คือเราอยากเน้นใช้งานในการอ่านมากกว่าครับ (ลดต้นทุนด้วย มั้ยนะ)

เอาล่ะ ขอตัวไปเล่นโปเกม่อน ไม่ก็อ่านหนังสือ … น่าจะลงเอยอย่างไหนกันน้าาาา

เคบาย