กลับมาที่สิ่งสำคัญ

11:06am ซึ่งในแต่ละวันก็อาจจะเปลี่ยนไปได้ แต่ล่าสุด สิ่งที่สำคัญมากๆๆๆ คือไม้หัวมังงะ ใช่ แต่อีกอย่างที่ไม่แพ้กันก็คือ คันจิครับ เพราะการเรียนคันจิกเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมได้รวมงานเป็นรูปเล่ม ออกงานแฟร์ในปีที่แล้ว จนกระทั่งหัวระเบิดเป็นโกโก้ครั้นช์ ด้วยความเยอะของความต้องการอันไม่สิ้นสุดของตัวเอง ทำให้ต้อง กลับไปหาสิ่งเริ่มต้นอีกครั้ง กับการเรียนญี่ปุ่น ล่าสุด สองคอร์ส ที่ทำให้ได้กลับมาปัดฝุ่น กลับมาปลุกให้ตัวเองคึกคักกับภาษาญี่ปุ่นอีกครั้ง ล่าสุดเลยจะกลับมาอ่านเล่ม Remembering Kanji ของ James W. Heisigซึ่งเป็นเทคนิกการจำคันจิจากความหมายผ่านเรื่องราวก่อน (โดยยังไม่จำคำอ่านนะครับ วิธีเค้าไม่เหมือนใครจริงๆ) เมื่อวานเลยประเดิมวันแรก อ่านบทเรียน พร้อมเขียนไปด้วย 15 ตัวอักษรเรียบร้อยครับ เดี๋ยววันนี้จะมาต่อเป็นวันที่สองครับ