ポケモンの休憩！

9:20pm ขอมาลงแทรกนิดหน่อยว่า วาดรูปเล่น โดยรับแรงบันดาลใจจากโปเกม่อนมาครับ คือนอกจากช่วงนี้จะเรียนญี่ปุ่นอยากสาสมใจแล้ว ก็ยังกลับไปเสพสื่อญี่ปุ่นหลายๆอย่าง นอกจากการอ่าน และแปล ก็คือ ดูซีรีส์ และ โปเกม่อนนนน นั่นเองครับนี่ๆ วาดสองอันนี้มาล่ะ

ชายกลางกับเหล่าโปเกม่อนที่เจอช่วงแรกๆเลยในเกม โปเกม่อน ภาค อาซีอุส ครับ ซื้อไว้นานแล้ว เพิ่งได้กลับไปเล่นอีกที โดยรีเซ็ตเกมใหม่เป็นภาษาญี่ปุ่นด้วย ได้อ่านเจอคำที่เพิ่งเรียนจากคลาสแล้วแบบ โอ้ย มันคือความฟินระดับพระกาฬเลยล่ะฮืออออ เช่นคำว่า 報酬 ที่แปลว่าของรางวัล ตอนที่เราต้องไปจับโปเกม่อนมาให้ชาวเมืองเป็นต้นครับ ได้เรียนคำนี้ในห้องเรียนด้วยล่ะ แงๆๆๆ อีกครั้ง ชอบหนังสือที่ใช้เรียนมากๆ เล่มนี้นะ จะขอบอกต่อหน่อยครับ 生きた素材で学ぶ新中級から上級への日本語！แนะนำสุดๆๆเลยนะ ผมได้เรียนครึ่งหลังของเล่มกับทางโรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่นครับ เหมาะกับนักเรียนระดับประมาณ N3 ที่จะลุยไปสอบ N2 ประมาณนั้นนะ ผมว่า มันไปไกลระดับใกล้จะ N1 ด้วยม้างง ในบางจังหวะ อันนี้ก็มีความรู้สึกเองน่ะนะ คือชอบที่ ตำราใช้บทความเป็นเหมือนพระเอก เป็นสารตั้งต้น ให้เราเรียนศัพท์ ไวยากรณ์ และคันจิรอบๆจากการอ่านครับ ซึ่งมันก็พ้องกับตัวผมเองมากๆด้วย ที่อยากจะโฟกัสเรื่องการอ่านสุดๆ เพื่อเอาไปใช้อ่านหนังสือจริงๆ ไม่ว่าจะนิยาย หรือว่าหนังสือ สารคดีก็ตามในภาษาญี่ปุ่น เพื่ออะไรเหรอ ก็เพื่อเจ้าตัว สีน้ำตาลในโปเกบอลนั่น เพื่อไม้หัวยังไงล่ะท่านนน จะได้เปิดจักรวาลเรื่องราวเพิ่มเติม เอามาเขียนเรื่องราวไม้หัวด้วย สร้างสิ่งที่แปลกใหม่ต่อไป! (ชายกลางเขม่นว่า ไหนอ่ะพี่ทอง ตอนที่ 9 อิอิ แป๊บเด้ๆๆๆ) แล้วก็นั่นแหล่ะครับ จะได้เอาไปโยงกับการเรียนแปลที่กำลังเสริมอีกสกิลด้วยนะ โอเคประมาณนี้ แคปชั่นรูปยาวมาก

อันนี้วาดตอนกลางวันนี้เลย มันแบบ ไม่ได้อ่ะ ต้องโปเกม่อนอีก มันไหล่พล่านในตัวผมมากๆตอนนี้ ก็ผมเที่ยวบอกอาจารย์ หรือเพื่อนๆไทยหรือญี่ปุ่นก็ตาม ว่าโปเกม่อนเนี่ยแหล่ะ จุดเริ่มต้นการเรียนญี่ปุ่นของผมตั้งแต่ประถมเลยนะ (แล้วก็ต้องพ่วงด้วยว่า แล้วก็พี่ชายผมเอง ที่สอนให้อ่านญี่ปุ่นตั้งแต่เด็ก โดยเริ่มจากคาตากานะซะด้วยนะ เพราะว่าเป็นชื่อของโปเกม่อน อุอิ) ก็เลยลองนึกว่า ชายกลางจะมีท่าโจมตีอะไรบ้าง ก็ไม่วายครับ น้องต้นไม้คนนี้ เค้ารักภาษาและการอ่าน ก็ต้องคิดนึกไตร่ตรงประมาณนี้แหล่ะวะนะ (ครับ)

ส่วนภาพนี้ ก็วาดตอนวันนี้เหมือนกันนะ (ภาพแรกบนสุดวาดเมื่อวานนะ) ภาพนี้ก็แบบ วาดเพราะว่า การเรียนที่โรงเรียน… ของผมตอนนี้กำลังเข้าใกล้จุดสิ้นสุดแล้ว (แงงงงงง จะเรียนอีกอ่ะ) ก็เลยว่า ต้องรื้อฟื้นประเพณีการเขียน คอมิคเจอนัลเสียหน่อย (มาจะกล่าวบทไป คอมิคเจอนัลในอดีต ยังไม่ได้เอามารวมเล่มซักทีโว้ยยยย เห้อ ทำไงได้ ไหนจะงานเขียนล่าสุด การฝึกเรียนญี่ปุ่น เสพสื่อ แล้วก็คอร์สแปลงานแปลอีกล่ะ ไหนจะสะสางงานค้างอีกมากมาย โว้ย) เอาว่า ขอบันทึกโมเมนต์สนุกๆไว้หน่อยครับ อย่างอันนี้เป็นตอนก่อนเริ่มคลาสเรียน ไม่ว่าจะตอนเช้าหรือว่าบ่าย อาจารย์จะเชิญให้นักเรียนหนึ่งคน พาชั้นเรียนลุกขึ้นยืน โอฮาโยโกซัยมาสสสส (ตอนเช้า) ไม่ก็ คนนิจิวะะะะ (ตอนบ่าย) ครับ มันช่างสร้างความฮึกเหิม แล้วก็บรรยากาศการเรียนแบบจี้ปุ่ง ดีจริงๆเลย (และหลายๆครั้งที่ผมพลาด เพราะ เป็น เจ้าชายสายเสมอ (หรือคุณนายทองดี?) เอาว่า หวังว่าจะได้มาเล่าอีกนะ เช่น การที่ผมสังเกตว่า เพื่อนๆแต่ละคนก็จะมีบุคลิก หรือว่าจุดแข็ง เกี่ยวกับภาษาญี่ปุ่นที่แตกต่างกันไป ซึ่งผมชอบมากก บางคนจะมีคำศัพท์ที่เกี่ยวกับอะไร โรมานซ์ๆเสมอ บางคนก็จะเป็นศัพท์ที่เราไม่คิดว่าจะได้ยินในชีวิตประจำวัน อะไรลึกๆอย่าง ดีเอ็นเอ หรือว่า พรรคการเมือง! บางคนก็จะเก่งการใช้ภาษาพูดเหมือนอารมณ์คุยกับเพื่อนวากาโมโนะมากๆ (วัยรุ่น) เอาว่า สรุปผมจะเล่าเลยเหรอเนี่ย ไม่ๆๆ ขอไปทำชายกลางตอนที่เก้าก่อนนะ โพสต์ล่าสุดหลายวันแล้วนะ อย่ามั่วนิ่มจิท่านทอง!